Wczytywanie...
Czym jest insulinooporność i cukrzyca typu 2
Różnice między cukrzycą typu 2 a insulinoopornością
Naturalne alternatywy dla leku Ozempic
Jak zdrowo tracić na wadze i aktywować GLP-1
Insulinooporność i cukrzyca typu 2 to dwa powiązane ze sobą stany metaboliczne, ale różniące się mechanizmem, stopniem zaawansowania i konsekwencjami dla organizmu.
Odpowiadając na pytanie czym jest insulinooporność? - to stan, w którym komórki organizmu stają się mniej wrażliwe na insulinę, co prowadzi do podwyższonego poziomu cukru we krwi, a nieleczona może zakończyć się cukrzycą typu 2, to jest niewystarczającej produkcji insuliny przez trzustkę i nadmiernego stężenia glukozy we krwi.
W obu schorzeniach kluczowe jest zmniejszenie masy ciała, zwiększenie aktywności fizycznej oraz modyfikacja diety.
Stosowanie leków na cukrzycę takich jak Ozempic, Mounjaro i im podobnych może skutecznie zmniejszyć masę ciała ale nie likwiduje przyczyn powstania cukrzycy 2 podobnie jak większość radykalnych diet odchudzających. Odtworzenie prawidłowej gospodarki hormonalnej wymaga stosowania specjalnej diety z naturalnymi aktywatorami hormonów GLP-1 i GIP w celu odbudowy mikrobiomu jelitowego, zwiększenia produkcji insuliny i poprawy wrażliwości komórek na insulinę. Jedną z pierwszych diet, która ma spełniać te warunki jest dieta hybrydowa.
Zacznijmy jednak od genezy powstawania i skutków utraty zdrowia spowodowanych chorobami nieprawidłowego metabolizmu glukozy.
Insulinooporność: stan, w którym komórki organizmu stają się mniej wrażliwe na działanie insuliny, hormonu odpowiedzialnego za regulację poziomu cukru we krwi; Insulina jest produkowana, ale organizm nie wykorzystuje jej efektywnie.
Cukrzyca typu 2: przewlekła choroba metaboliczna, w której dochodzi do zarówno insulinooporności, jak i niewystarczającej produkcji insuliny przez trzustkę; prowadzi to do przewlekle podwyższonego poziomu cukru we krwi (hiperglikemii).
Insulinooporność: Komórki mięśni, wątroby i tkanki tłuszczowej nie reagują prawidłowo na insulinę, co utrudnia wchłanianie glukozy z krwi; trzustka początkowo zwiększa produkcję insuliny, aby zrekompensować oporność.
Cukrzyca typu 2: W miarę postępu choroby trzustka nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości insuliny, aby przezwyciężyć insulinooporność - poziom cukru we krwi pozostaje stale podwyższony.
Może przebiegać bezobjawowo lub powodować subtelne objawy, takie jak:
Objawy są bardziej wyraźne i obejmują:
Diagnozuje się ją na podstawie badań, takich jak:
Diagnozuje się ją na podstawie:
Może prowadzić do stanu przedcukrzycowego, a następnie cukrzycy typu 2, jeśli nie jest leczona.
Zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, nadciśnienia i zespołu metabolicznego.
Nieleczona prowadzi do poważnych powikłań, takich jak:
Wymaga bardziej zaawansowanego leczenia:
Insulinooporność to wczesny etap zaburzeń metabolicznych, który może prowadzić do cukrzycy typu 2, ale nie zawsze się tak dzieje.
Cukrzyca typu 2 to zaawansowany stan, w którym insulinooporność łączy się z niewydolnością trzustki w produkcji insuliny. Starsze metody leczenia cukrzycy typu 2 metforminą czy iniekcją insuliny mogą być niezbędne na początku leczenia dietą, która ma za zadanie aktywować produkcję hormonów jelitowych GLP-1 i GIP. Nie są one wymagane w przypadku leczenia lekami Ozempic, Mounjaro i im podobnych z substancjami aktywnymi semaglutydem i tirzepatidem.
Ozempic i Mounjaro to popularne leki wspomagające odchudzanie, które pomagają hamować apetyt i wywołują różne zmiany metaboliczne powiązane z lepszą kontrolą masy ciała.
Jednak oba leki podawane w formie zastrzyków są drogie, a ich długotrwałe stosowanie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym raka tarczycy, utraty masy mięśniowej i uszkodzenia nerek. Dla uproszczenia rozważań poniżej skupimy się na działaniu Ozempicu. (Mounjaro ma nieznacznie silniejsze działanie, ale jest trudniejsze w zrozumieniu działania dwóch hormonów: podstawowego GLP-1 i wspomagającego GIP)
Ozempic to wstrzykiwany lek z grupy semaglutydów, który został opracowany w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi i poprawy wrażliwości na insulinę u osób z cukrzycą typu 2 i insulinoopornością. Semaglutyd działa głównie jako syntetyczny agonista receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), naśladując działanie naturalnego GLP-1 produkowanego w jelitach w odpowiedzi na pojawienie się pokarmu w organizmie. GLP-1 to kluczowy hormon regulujący wiele procesów metabolicznych. Są to ograniczenie apetytu, zwiększenie produkcji insuliny w trzustce, zwiększenie wrażliwości komórek na insulinę, hamowanie uwalniania glukozy z wątroby, spowolnienie trawienia w żołądku co wyjaśnia, dlaczego Ozempic może mieć tak znaczący wpływ na utratę wagi. Łącznie efekty te wspomagają ogólną kontrolę poziomu cukru we krwi, co jest kluczowe w leczeniu cukrzycy, osiąganiu utraty wagi i wspieraniu równowagi metabolicznej.
Dzięki skutecznym kampaniom marketingowym i rosnącej świadomości korzyści płynących ze stosowania leku na cukrzycę Ozempic i Mounjaro w celu kontroli masy ciała, stały się one w ostatnich latach najpopularniejszymi lekami na odchudzanie.
Ozempic i Mounjaro mogą wydawać się cudownymi lekami, które położą kres epidemii otyłości i cukrzycy typu 2. Jednak zarówno ich krótkotrwałe, jak i długotrwałe stosowanie wiąże się z poważnymi skutkami ubocznymi i potencjalnymi problemami zdrowotnymi.
Chociaż Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła Ozempic i Mounjaro jako bezpieczny środek do leczenia cukrzycy i otyłości, coraz więcej dowodów wskazuje na to, że ten rodzaj leków może mieć poważne wady. Po pierwsze stosowanie leku Ozempic w celu utraty wagi i kontroli cukrzycy wymaga stałego leczenia, a przerwanie leczenia zwykle skutkuje utratą skutecznej kontroli poziomu cukru we krwi i zwiększeniem wagi.
Po drugie według badań opublikowanych w czasopiśmie JAMA Network Open, skutki uboczne wystąpiły u prawie 50 procent użytkowników Ozempicu.
Podczas przyjmowania Ozempicu u co drugiej osoby mogą wystąpić mdłości, wymioty, biegunka, zaparcie, bóle brzucha i głowy czy refluks kwasowy.
Osoby stosujące Ozempic lub Mounjaro w celu utraty wagi zazwyczaj muszą płacić za ten lek z własnej kieszeni, co może kosztować nawet parę tysięcy złotych miesięcznie. Biorąc pod uwagę, że korzyści płynące z takiej formy leczenia, wymagają długotrwałego stosowania, cena ta może stanowić znaczne obciążenie finansowe.
Ponadto wydaje się, że Ozempic może zwiększać ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych, w tym raka, utraty masy mięśniowej, uszkodzenia nerek i poważnych problemów żołądkowo-jelitowych.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Frontiers in Public Health przeanalizowało zagrożenia dla zdrowia związane ze stosowaniem leku Ozempic i wykazało, że „ stosowanie agonistów GLP-1 może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem ostrego zapalenia trzustki i raka tarczycy”.
Ze względu na wysoki koszt leku Ozempic, ryzyko wystąpienia skutków ubocznych i potencjalne długoterminowe problemy zdrowotne, wiele osób szuka naturalnych alternatyw dla farmaceutycznych leków odchudzających.
Ozempic działa poprzez naśladowanie GLP-1. Co ciekawe, różne związki roślinne naturalnie stymulują uwalnianie GLP-1 i zwiększają jego aktywność w organizmie.
Berberyna, często nazywana naturalnym ozempicem , to barwnik roślinny występujący w gorzkniku kanadyjskim, berberysie, winorośli mahoniowej i kurkumie . Od wieków berberyna jest stosowana w celu wspomagania równowagi metabolicznej w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej.
Badania opublikowane w Archives of Biochemistry and Physiology wykazały, że berberyna może bezpośrednio indukować uwalnianie GLP-1 w przewodzie pokarmowym.
W badaniu podsumowano, że suplementacja berberyną może pomóc w łagodzeniu objawów cukrzycy, obniżaniu poziomu cukru we krwi i poprawie wrażliwości komórek na insulinę, nie powodując żadnych negatywnych skutków ani zagrożeń dla zdrowia.
Ponieważ berberyna moduluje wydzielanie i aktywność GLP-1, wydaje się być naturalnym środkiem terapeutycznym wspomagającym odchudzanie i leczenie zaburzeń metabolicznych, takich jak cukrzyca typu 2 i otyłość.
Oraz ekstrakty roślinne z kurkumy, gorzkiego melona, kozieradki, gumaru i innych wspomagających działanie berberyny.
To jednocześnie przyjmowane probiotyki i prebiotyki, które są niezbędne do odbudowy prawidłowej flory bakteryjnej. Ich działanie może być widoczne dopiero po paru lub nawet parunastu tygodniach systematycznego spożywania. Proces ten jest niezbędny do aktywacji komórek L w śluzie jelit, które produkują hormon GLP-1 w odpowiedzi na pojawienie się pokarmu.
Najskuteczniejszą strategią zapobiegania przyrostowi masy ciała i osiągnięcia trwałej utraty wagi jest wprowadzenie korzystnych zmian w diecie i stylu życia przez zastosowanie diety aktywującej GLP-1 i GIP
Stosowanie naturalnych aktywatorów GLP-1 i GIP , wymienionych powyżej, najlepiej jest połączyć ze specjalnie dobraną dietą a stosowanie jej przez parę miesięcy może nie tylko doprowadzić do znaczącego ubytku masy ciała, ale także do odbudowy prawidłowego metabolizmu glukozy. A wtedy przekonasz się, że jedzenie leczy i być może nawet skuteczniej niż preparaty farmakologiczne.
1/ Dieta bogata w błonnik pokarmowy, a szczególnie błonnik rozpuszczalny, który spowalnia wchłanianie glukozy w jelitach, co stymuluje komórki L do wydzielania hormonu GLP-1. Błonnik może również wpływać na wydzielanie hormonu GIP. Źródła błonnika:
Zalecana ilość: 25–30 g dziennie.
2. Dieta o niskim indeksie glikemicznym (IG) powodująca wolniejsze wchłanianie do krwiobiegu, wolniejszy wzrost poziomu glukozy we krwi i dłuższy czas kontaktu z komórkami L, odpowiedzialnymi za wydzielanie hormonów GLP-1 i GIP. Przykłady pokarmów o niskim IG:
Należy unikać: cukrów prostych, białego pieczywa, słodyczy, słodzonych napojów i przetworzonej żywności o wysokim IG.
3. Dieta bogata w zdrowe tłuszcze; szczególnie tłuszcze jedno- i wielonienasycone mogą korzystnie wpływać na wydzielanie GLP-1 i GIP, a także poprawiać wrażliwość na insulinę. Źródła zdrowych tłuszczów:
Zalecana ilość: 25%–35% zapotrzebowania kalorycznego na śniadanie i kolację i 70% w środku dnia.
4. Dieta bogata w białko, szczególnie pochodzenia roślinnego i chude białko zwierzęce, może w mniejszym stopniu zwiększać wydzielanie GLP-1 i GIP. Źródła białka:
Zalecana ilość: 20% – 30% dziennego zapotrzebowania kalorycznego.
5. Dieta bogata w probiotyki i prebiotyki (ich połączenie zwane jest synbiotykami). Zdrowy mikrobiom jelitowy może wpływać na wydzielanie hormonów GLP-1 i GIP. Synbiotyki najskuteczniej wspierają równowagę mikroflory jelitowej.
Źródła probiotyków:
Źródła prebiotyków:
Zalecana ilość: Regularne spożywanie fermentowanych produktów i pokarmów bogatych w prebiotyki.
6. Dieta bogata w polifenole – związki roślinne o działaniu przeciwutleniającym, które mogą zwiększać wydzielanie GLP-1 i poprawiać wrażliwość na insulinę. Źródła polifenoli:
Zalecana ilość: Regularne spożywanie pokarmów bogatych w polifenole.
7. Dieta z ograniczonym czasowo „oknem pokarmowym” (post przerywany)
Post przerywany, który polega na jedzeniu w określonych godzinach w ciągu dnia, może zwiększać wrażliwość na insulinę i poprawiać wydzielanie GLP-1. Okresy postu mogą prowadzić do lepszej regulacji hormonów jelitowych, w tym GLP-1, co może poprawić kontrolę poziomu glukozy we krwi i wpływać na zmniejszenie apetytu.
Należy ograniczyć spożycie:
8. Nawodnienie
Jest kluczowe dla zdrowia jelit i prawidłowego funkcjonowania hormonów jelitowych. Należy pić około 2–3 litrów wody dziennie, w zależności od aktywności fizycznej i indywidualnych potrzeb.
Niestety stosowanie tej uniwersalnej diety, wspomaganej naturalnymi aktywatorami GLP-1 i GIP będzie trwało wiele miesięcy. W odpowiedzi na oczekiwania skrócenia cyklu utraty masy ciała oraz na odbudowę prawidłowej reakcji hormonalnej już powstają nowe diety, które wprawdzie są trudniejsze do realizacji ale przynoszą szybsze efekty.
Jedną z pierwszych koncepcji dietetycznych zaprezentował amerykański lekarz Dr Eric Berg i opublikował ją 8 kwietnia 2025 r. Oddajmy głos dr. Bergowi:
Wskazówki dotyczące szybkiej i zdrowej utraty wagi
Oprócz przyjmowania naturalnych agonistów GLP-1, najskuteczniejszą strategią zapobiegania przyrostowi masy ciała i osiągnięcia trwałej utraty wagi jest wprowadzenie korzystnych zmian w diecie i stylu życia.
Węglowodany i cukry są szybko wchłaniane, co powoduje wysoki poziom cukru we krwi i nadmierne wydzielanie insuliny. Insulina sygnalizuje dostępność dużej ilości energii, przestawiając organizm w tryb magazynowania tłuszczu.
Wyjaśnia to, dlaczego dieta bogata w cukry i węglowodany powoduje wzrost tkanki tłuszczowej i jest główną przyczyną otyłości, cukrzycy typu 2 i zespołu metabolicznego.
Oto dwa nawyki żywieniowe i styl życia, które pozwolą Ci szybko i zdrowo schudnąć.
Spożywanie diety ograniczającej węglowodany i cukry pomaga utrzymać równowagę cukru we krwi i insuliny, co jest kluczowe dla wspomagania utraty tkanki tłuszczowej.
Healthy Keto® to odżywcza dieta niskowęglowodanowa, która opiera się na zdrowych tłuszczach, wysokiej jakości białku, produktach ekologicznych i produktach mlecznych o wysokiej zawartości tłuszczu.
Ta bogata w składniki odżywcze dieta ketogeniczna wprowadza organizm w stan ketozy, czyli stan metaboliczny osiągany poprzez ograniczenie spożycia węglowodanów. Podczas ketozy organizm wykorzystuje tłuszcz do wytwarzania energii, redukując w ten sposób masę tłuszczową i wspomagając utratę wagi.
Obszerne badanie przeglądowe opublikowane w czasopiśmie Canadian Family Physician potwierdza korzyści metaboliczne diety ketogenicznej i wykazało, że diety wysokotłuszczowe są znacznie skuteczniejsze w odchudzaniu niż diety niskotłuszczowe.
Możesz zmaksymalizować korzyści odchudzania wynikające z diety ketogenicznej, łącząc dietę Healthy Keto® z przerywanym postem. Ten harmonogram posiłków naprzemiennie obejmuje okresy postu i ograniczone czasowo okna żywieniowe.
W okresach postu organizm wykorzystuje zgromadzoną tkankę tłuszczową jako źródło paliwa, co może pomóc w szybkiej utracie wagi.
Osoby stosujące dietę ketogeniczną zazwyczaj tracą dużo wagi podczas stosowania postu przerywanego, ponieważ ich metabolizm jest już przygotowany i przystosowany do wykorzystywania tłuszczu jako głównego źródła energii.
Stosowanie diety Healthy Keto® i praktykowanie postu przerywanego to doskonała strategia regulowania poziomu cukru we krwi, zachowania zrównoważonego wydzielania insuliny i szybkiej utraty wagi.
Co więcej, podejście to nie wymaga nakładów finansowych i nie wiąże się z długoterminowym ryzykiem dla zdrowia, co czyni je bezpieczną i skuteczną alternatywą dla leku Ozempic.
Ponieważ nasza firma produkuje od 10 lat niskokaloryczne diety ketogeniczne a także próbowała je łączyć z postem przerywanym, to dzięki kontaktom z naszymi klientami dobrze znamy trudności w ukończeniu takiej diety, szczególnie jeśli ma ona trwać przez wiele tygodni. Po pierwsze, nie można dopuścić do monotonii odżywiania a po drugie, dieta nie może wywoływać stresu związanego z uczuciem głodu. Takie odczucia mogą się pojawić podczas stosowania diety Dr. Berga.
W tym samym czasie Segura opracowała Dietę Hybrydową, która wydaje nam się, że eliminuje wady diety Dr.Berga.
Nowa Dieta Hybrydowa w pakietach na 7 dni łączy w całodziennym menu Dietę Śródziemnomorską z dietą ketogeniczną i naturalnym aktywatorem GLP-1 i GIP – Multistaminą . (Multistaminę, mieszankę naturalnych ekstraktów roślinnych opisaliśmy w dwóch poprzednich blogach).
Dietę Śródziemnomorską komponujemy według własnego uznania, przyrządzając śniadania i obiadokolacje z produktów zakupionych w sklepie. Zakupy należy powiększyć o 400 g kefiru lub jogurtu naturalnego dziennie.
W środkowej części dnia należy odżywiać się ketogenicznie. W pakiecie znajduje się 7 saszetek z ketozupami na drugie śniadanie i 7 saszetek z ketogranolami do spożycia przed „tea-time”. Oprócz zup i granoli, codziennie można delektować się 30-gramowym talarkiem z kakao ceremonialnym jako przekąską, gdyby pojawiło się łaknienie.
Multistamina.com ma natychmiastowo blokować szybkość wchłaniania się cukrów do krwi i obniżać jego skoki po posiłkach. Najlepiej jest ją spożyć w koktajlu z ekstraktów roślinnych z probiotykami (jogurtem, kefirem) na 15-30 minut przed śniadaniem i kolacją.
Z praktycznego punktu widzenia warto przed ostatnim posiłkiem przygotować koktajl z 400 g jogurtu i 22 g Multistaminy i spożyć jego połowę wieczorem przed obiadokolacją, a drugą połowę następnego dnia przed śniadaniem. Taka kolejność powinna zmniejszyć skoki cukru po obu posiłkach.
Aby utrzymać w miarę stały i niski poziom cukru przez cały dzień, wystarczy zastosować w środku dnia dietę ketogeniczną w postaci keto zup, granoli i kakao, a w nocy ograniczyć się jedynie do picia wody. Zastosowanie w jednej diecie dwóch różnych sposobów odżywiania praktycznie eliminuje wszystkie niedoskonałości każdej diety z osobna. Taka idea odżywiania została już sprawdzona w diecie „Intermittent Fasting”, w Polsce znanej jako post przerywany lub dieta 8/16.
Dieta Hybrydowa jest lepiej przystosowana do eliminacji skoków poziomu cukru, łatwiejsza do kontynuowania i mniej stresogenna, w porównaniu do podobnego postępowania dietetycznego, w którym naprzemiennie, (hybrydowo) stosujemy 16-godzinny post i tylko 8-godzinne „okno żywieniowe”.
UWAGA: Dietę hybrydową można komponować bez udziału saszetek z zupami i granolami zastępując je własnymi posiłkami ketogenicznymi. W takim przypadku należy zakupić tylko Multistaminę w pakiecie 15 lub 30 dniowym.
Spodziewamy się w najbliższej przyszłości opracowania innych zaleceń dietetycznych, skutecznie aktywujących hormony GLP-1 i GIP. Ale dzisiaj na początku września 2025 r znane są nam tylko trzy zalecenia żywieniowe, opisane w tym artykule.
Jeżeli nie akceptujecie leczenia Ozempickiem czy Mounjaro to pozostawiamy wam wolny wybór.
Insulinooporność to nie cukrzyca, choć jest jej bliskim krewnym i często prowadzi do jej rozwoju. To stan, w którym komórki organizmu stają się mniej wrażliwe na insulinę, co zmusza trzustkę do produkcji coraz większych jej ilości. W efekcie poziom cukru we krwi może rosnąć, ale organizm jest jeszcze w stanie go regulować. Dopiero gdy trzustka nie nadąża z produkcją insuliny, a poziom cukru staje się chronicznie wysoki, diagnozowana jest cukrzyca typu 2.
Cukrzyca insulinoniezależna to dawne określenie na cukrzycę typu 2. Nazwa odnosi się do faktu, że w początkowej fazie choroby pacjenci często nie wymagają zewnętrznego podawania insuliny, a ich stan można kontrolować za pomocą diety, aktywności fizycznej oraz leków doustnych. W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1, gdzie trzustka przestaje produkować insulinę, w cukrzycy insulinoniezależnej problemem jest insulinooporność, czyli zmniejszona wrażliwość komórek na działanie tego hormonu.
Porównywanie cukrzycy typu 1 i 2 pod względem "gorsza" nie jest właściwe. Obie są poważnymi, przewlekłymi chorobami wymagającymi stałej kontroli i mogą prowadzić do groźnych powikłań. Różnią się jednak mechanizmem działania. Będąc bardziej precyzyjnym i odpowiadając na pytanie czym się różni cukrzyca typu 1 od 2 - Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, gdzie organizm niszczy komórki trzustki produkujące insulinę, co oznacza konieczność podawania insuliny przez całe życie. Natomiast w cukrzycy typu 2 problemem jest insulinooporność, a leczenie początkowo może opierać się na zmianie stylu życia i lekach doustnych.
Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, która może mieć różne przyczyny w zależności od jej typu. Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, gdzie układ odpornościowy organizmu niszczy komórki beta trzustki produkujące insulinę, co prowadzi do jej braku. Natomiast cukrzyca typu 2 jest ściśle związana z insulinoopornością i otyłością, a także czynnikami genetycznymi i stylem życia. Obie formy choroby mają różne podłoże, ale skutkują podwyższonym poziomem glukozy we krwi.